Komkommertijd en journalistiek simplisme

Onderstaand berichtje verscheen vorige week in Blik op nieuws.nl. De schrijver van dit artikel was niet vermeld.
---
Wajong-uitkeringen blijven stijgen

Afgelopen jaren bleven de uitgaven aan Wajong-uitkeringen stijgen. Ging het in 2003 nog om bijna 1,3 miljard euro, in 2008 is dat opgelopen tot bijna 1,9 miljard euro. Eind 2008 waren er 178 duizend uitkeringen aan Wajongers. In totaal is in 2008 voor circa 10,8 miljard euro aan arbeidsongeschiktheidsuitkeringen verstrekt.

De toename van de uitgaven aan de Wajong-uitkeringen komt onder andere doordat leerlingen uit het Voortgezet Speciaal Onderwijs en het Praktijkonderwijs in de Wajong terechtkomen. Daarnaast speelt een rol dat mensen vanuit de bijstand naar de Wajong gaan. Verder hangt het ook samen met een betere herkenning van relatief nieuwe ziektebeelden zoals autisme en ADHD.

Om zoveel mogelijk Wajongers aan het werk te krijgen en te houden wordt een nieuwe wet Werkregeling Wajong voorbereid. Naar verwachting wordt deze wet per 1 januari 2010 van kracht.

In 2008 is 8,5 miljard euro uitgegeven aan arbeidsongeschiktheidsuitkeringen voor werknemers (WAO en WIA). Dat was in 2003 nog 9,6 miljard euro. Tussen 2003 en 2006 daalde de uitgaven met 1,5 miljard euro door maatregelen tegen langdurig ziekteverzuim en strengere herkeuringseisen. Verder verminderde in 2005 de instroom van arbeidsongeschikten eenmalig doordat werkgevers het loon van zieken twee jaar in plaats van één jaar moesten doorbetalen. Met de introductie van de WIA in 2006 is de instroom door strengere toelatingscriteria verder beperkt.

---
Eerlijk gezegd begint het simplistische GeenStijl-niveau van dergelijke berichten mij langzamerhand de keel uit te hangen.
Tienduizenden (en mogelijk meer) lezers moeten nu gaan denken dat onze zuurverdiende belastingcenten naar al die luie gehandicapten gaan die het vertikken om ook maar iets bij te dragen aan de samenleving. De toelatingseisen om in aanmerking te komen voor een arbeidsongeschiktheidsuitkering, kunnen daarom niet hoog genoeg zijn.

Omdat het bericht zo suf is, heb ik nog even getwijfeld of ik hier wel op in moet gaan.
Mede namens vele Wajongers die zich hier met mij mateloos aan storen, vind ik dat ik er wat van moet zeggen:

• Wat een interessante kop! -Not…
• 178 duizend Wajongers betekent niet 178 duizend uitkeringen. Waarschijnlijk is dit met opzet niet even nagegaan…
• In een volgende zin wordt maar even de kosten van alle arbeidsongeschiktheidsuitkeringen in de etalage gezet – Dan blijkt dat 20% van het totaalbedrag aan arbeidsongeschiktheidsuitkeringen naar de Wajong gaat. Is dat om het dramatische effect te vergroten?
• Ik denk dat de auteur dezes, zich op glad ijs begeeft door het gehele Voortgezet Speciaal Onderwijs en het Praktijkonderwijs zó negatief over één kam te scheren.
• Dat mensen vanuit de bijstand naar de Wajong gaan, wordt verder niet toegelicht - zeer waarschijnlijk met de bedoeling om het tendentieuze karakter van dit berichtje te versterken.
• ADHD en Autisme zijn géén relatief nieuwe ziektebeelden, wél worden deze eerder herkend en erkend als belemmerend bij het verkrijgen van passend werk.
• Dan worden de maatschappelijke kosten van uitkeringen van Wajongers afgezet tegen die van de WIA- en WAO-gerechtigden. De kosten van deze uitkeringen zouden namelijk dalen vanwege strengere toelatingseisen. Ik zeg juist dat WIA- en WAO-gerechtigden meer mogelijkheden hebben om te re-integreren omdat zij veelal over werkervaring beschikken. Werkgevers kunnen hen hierbij ondersteunen. De afstand voor Wajongers tot de arbeidsmarkt is juist groter door het ontbreken van ervaring en werkrelaties die Wajongers kan helpen aan werk.
  

Zo kan ik wel even doorgaan maar ik denk dat de lezer wel een beeld zal hebben van wat ik bedoel te zeggen.

Wel ben ik het met de schrijver eens dat er meer Wajongers zijn die aan de slag kunnen worden geholpen. Níet omdat Wajongers lui zijn maar omdat zij tot op het bot gemotiveerd zijn om, liever gisteren dan vandaag, zelfstandig hun eigen leven vorm te geven en bij te dragen aan de maatschappij.

Tot slot
Komkommertijd of niet: Ik roep de journalistieke beroepsgroep op om elkaar te houden aan minimale journalistieke kwaliteitseisen. Wat de goeden gaan nu lijden onder sufjournalisten.