Eerste kennismaking

De reis naar Utrecht verloopt soepel. Het is niet druk op de weg. Het vlijtige motortje van de Twingo snort dat het een aard heeft. Ze houdt wel van dergelijke ritjes. Ik ook, trouwens. Rijden in een welhaast perfect aangepaste auto is voor mij allerminst een straf. Omdat ik als gevolg van een groeistoornis nogal klein ben (ik ben 1.20m) waren die aanpassingen zeker nodig.

Vandaag staat een kennismaking met het bestuur van CNV jongeren en de andere CNV Wajong Ambassadeurs op het programma. Ik speculeer over wie de andere Wajong Ambassadeurs zijn. Elke Ambassadeur zal een eigen 'profiel' hebben. Logisch, want "de Wajonger bestaat niet", om maar vrijelijk op een statement van Prinses Maxima mee te liften. Achter dit begrip schuilen meer dan 170.000 -jonge- mensen die als gevolg van een beperking een achterstand op de arbeidsmarkt hebben. Velen voelen zich afgeschreven terwijl zij zeker wel wat in hun mars hebben. Voor deze mensen gaan wij, als CNV Wajong Ambassadeurs, het komend halfjaar aan de slag.

Het zit mij zo mee dat ik bijna een half uur te vroeg op plaats van bestemming ben. Ik besluit een rustig parkeerplekje te zoeken om even naar de radio te luisteren. Ze hebben het alleen maar over Michael Jackson, die afgelopen nacht, vermoedelijk door een overdosis pijnstillers, plotseling is overleden. Natuurlijk is het spijtig dat hij op deze manier het tijdelijke voor het eeuwige heeft moeten inruilen. Maar de heisa eromheen vind ik, eerlijk gezegd, ontzettend overtrokken. Op de radio wordt druk gespeculeerd in hoeverre de King of Pop vrijwillig eruit is gestapt. Gezien de indruk die deze man op mij de laatste jaren heeft achtergelaten, kan ik niets uitsluiten.
Na een kwartier had ik wel genoeg gehoord en ik begeef mij naar de poort van het CNV gebouw om mij te melden. In de lobby maak ik kennis met twee andere Ambassadeurs en een aantal mensen van bestuur van CNV Jongeren.
De sfeer is ontspannen en alle aanwezigen maken op mij een open en sympathieke indruk. Als ik later ook nog kennismaak met de derde Wajong Ambassadeur weet ik zeker dat wij -twee heren en twee dames- een prima team zullen gaan vormen.
Tijdens deze dag worden wij geïnformeerd over de bedoelingen van het Ambassadeursschap. Er worden foto's van ons gemaakt en wij worden geïnterviewd.
Wij hebben allevier een eigen, persoonlijke drive om aan dit bijzondere project mee te doen.
Zo vind ik het belangrijk dat je zo open mogelijk over je beperking bent. Als mensen niet weten wat je beperking met je doet, blijven ze langer onzeker over wat je in je mars hebt. Die onzekerheid kan er voor zorgen dat men minder snel geneigd is om zaken met je te gaan doen. Da's gewoon zonde. Mijn stelling is dat je door een beperking aan de ene kant, ervoor zorgt dat je een positieve kracht aan de andere kant ontwikkelt. Het is díe kracht die je kunt inzetten om volwaardig te participeren.
Er bestaan bovendien een hoop vooroordelen rondom het in dienst nemen van iemand met een beperking. Ook daar gaan wij wat aan doen.
Met onze inzet als Wajong Ambassadeurs willen wij minimaal 100 Wajongeren duurzaam aan een werkplek helpen. Maar eigenlijk willen wij meer. Wij willen een maatschappij waarin elke jongere, ongeacht zijn/haar beperking, net zo goed als ieder ander, volwaardig kan participeren.
Ik teken voor deze uitdaging!